Vandaag staat de inhaalwedstrijd van drie weken geleden op het programma, de bekerwedstrijd tegen Amsvorde D2. Nu ik rillend langs de lijn sta met een gure, koude wind om mij heen, vind ik het jammer dat de wedstrijd drie weken geleden niet is gespeeld. Toen liep ik namelijk in mijn zomerjurkje en met mijn zonnebril op, op een zonovergoten eiland ver weg van Amersfoort. Dan had ik het nu niet zo koud gehad. Maar goed, we staan er weer met z’n allen, kop koffie net achter de kiezen, klaar om onze kampioenen weer aan te moedigen.
Op het veld staat ons een verrassing te wachten. Peter en Sam hebben de hele boel omgegooid. Onze vaste verdedigers staan nu in de aanval en spits en de jongens die normaal gesproken voorin spelen, moeten nu de verdediging voor hun rekening nemen. Ik ben reuze benieuwd hoe dat gaat.
Het eerste kwartier van de wedstrijd verloopt rommelig en moeizaam. Je merkt dat de jongens moeten wennen aan hun nieuwe plek. Er is weinig samenwerking. Regelmatig wordt er uitgehaald naar het doel van de tegenstander, maar de bal gaat steeds ruim naast of over het doel. Er gebeurt niet zoveel, totdat daar de mogelijkheid van Frank is, yes het eerste doelpunt op naam van ASC. Dat lijkt het duwtje in de rug te zijn die de jongens nodig hebben. De jongens raken een beetje meer thuis op hun nieuwe positie. Het tweede doelpunt is voor Lars V. Leuk dat twee verdedigers een keer de kans hebben om te scoren. Dan wordt er gefloten voor de rust. Wij, een groepje ouders langs de lijn, lopen snel de kantine in om de koude neuzen, handen en voeten weer op te warmen voor het komende half uur. Met nog een bakkie koffie erbij gaat dat best wel weer lukken. Wanneer ik naar buiten loop, is de tweede helft alweer begonnen, En wat blijkt, ik heb de 3-0 gemist. Navraag bij Guus levert op dat Lars V een prachtige voorzet gaf, die door Sam keurig werd afgemaakt.
Snel ga ik weer op m’n plekje staan, want onze jongens hebben de smaak te pakken. Hoe verder de wedstrijd vordert, hoe meer onze jongens weer gaan samenwerken. Overspelen, kaatsen, communicatie, we zien weer wat spel van de vorige weken terug. Amsvorde krijgt geen enkele kans bij ons. Af en toe proberen ze met een beetje fysiek geweld het spel in handen te krijgen, maar dat lukt niet. De wedstrijd eindigt met een mooie 5-0 overwinning. Doelpunt 4 op naam van Sam en het laatste doelpunt wordt mooi gemaakt door Job.
Jongens, de wedstrijd verdient geen schoonheidsprijs, maar wel lekker door naar de volgende bekerronde. Top gedaan. Nu snel richting de club, want daar krijgen jullie een kampioensmaaltijd, patat met een snack, mjammie!
