Een aparte zaterdagmorgen. Terwijl we bij het verzamelpunt genieten van een heerlijk zonnetje, gaan onze gedachten ook terug naar gisteren, vrijdag 25 september. Een dag waarbij velen van ons aanwezig waren bij de afscheidsceremonie van Kiki, moeder van ons teamgenoot Lars. En vandaag gaat alles weer door, ook de competitiewedstrijd tegen de D3 van Quick. Om Lars te steunen dragen de jongens gedurende de wedstrijd een rouwband.
Vorige week eindigde het verslag met de wens om na de overwinningen, een fraai vervolg te geven aan deze uitwedstrijd. Tja, en daar zit ik nu achter de computer, wat kan ik nu vertellen over deze wedstrijd? Laat ik maar beginnen met de uitslag, 4-0. De eerste wedstrijd waarbij er geen punten zijn gehaald door onze jongens. En waar heeft dat aan gelegen? Lag het aan de verdediging, het middenveld, de aanvallers? Als leek op het gebied van voetbal, kan ik er niet de vinger op leggen. Wat ik wel kan vertellen, is dat de inzet en felheid ontbrak. Er waren best wel wat kansen, maar die werden niet netjes benut, waardoor de bal naast het doel kwam. Duels werden niet gewonnen, passes werden niet goed gegeven. Het wilde gewoon niet lukken vandaag. De tegenstander daarentegen was fanatiek en dat was te merken. Ze hadden maar weinig kansen nodig om te scoren. En dat resulteerde voor de rust in een stand van 2-0. Na de rust lukte het Nieuwland een hele tijd de stand op 2-0 te houden. Helaas in de laatste fase van de wedstrijd lukte het Quick om snel achter elkaar nog twee goals te maken.
Jammer jongens, maar verliezen hoort er ook bij. Dat geeft jullie vast extra power om er komende zaterdag flink tegenaan te gaan. Om 11.15 uur staat thuis jullie tegenstander BVV 31 D2 uit Blaricum klaar. Zet ‘m op jongens!
