Na de poulefase van de bekercompetitie glansrijk gewonnen te hebben, moest de D3 het in de eerste ronde tegen een echt serieuze tegenstander opnemen: Roda ’46 D3. Een tegenstander die in de kop van de 2de klasse meedraait en die verschillende opponenten van de D3 in de voorjaarscompetitie met grote cijfers verslagen heeft.
Niet gek dat vooraf enige vrees bestond dat het voor de D3 een vervelende avond zou kunnen worden, waarop ze met grote cijfers ten onder zou gaan. En die vrees werd er niet minder op toen Lars, de centrale rots in de verdediging, op het laatste moment met een spierblessure af moest haken.
Maar zoals wel vaker, verraste de D3 vriend en vijand door op deze ijskoude woensdagavond een fantastisch spektakelstuk neer te zetten. Vanaf de eerste seconde was de klasse van Roda duidelijk zichtbaar en zagen we een vlot combinerende, snel schakelende tegenstander. De mannen waren er allerminst van onder de indruk en speelden hun beste eerste helft van het hele seizoen. Met veel inzet werd Roda op alle fronten bestreden en met veel rust en overzicht werd er van achteruit opgebouwd. Een genoegen om naar te kijken. Het leverde beide teams al snel de nodige kansen op, waarbij Roda net iets gevaarlijk was dan de D3. Toch opende de laatste de score. Een scherpe vrije trap van Kaya werd wild weggetrapt door de Roda-achterhoede, doch belandde in eigen doel: 1-0. Een gelukje, maar zeker niet onverdiend. Wel een verrassing. Die voorsprong hielden de mannen nog best lang vast in de eerste helft, ondanks aandringen van Roda dat een aantal keer heel dicht bij de gelijkmaker was. Die gelijkmaker kwam er evengoed, zij het op ietwat knullige wijze: een onfortuinlijk misverstandje achterin zorgde voor de 1-1. Het gaf eens te meer aan dat je een snelle en scherpe tegenstander als Roda geen centimeter ruimte moest geven.
De vreugde voor Roda was slechts van korte duur, want nog geen paar minuten later krulde Kaya op magnifieke wijze een vrije trap achter de Roda-keeper en zette hij de D3 andermaal op voorsprong: 2-1. Een voorsprong die de D3 tot ruim in de tweede helft vast wist te houden. Helaas lukte het de mannen niet om die voorsprong tot het einde door te trekken. Enerzijds omdat de batterijtjes in het laatste deel van de tweede helft echt wel leeg waren, en anderzijds omdat Roda simpelweg te sterk was. Eerlijk is eerlijk. In die fase van de wedstrijd werd de klasse van Roda echt zichtbaar en bleek het krachtsverschil te groot. Gecombineerd met vermoeidheid aan D3-zijde en de foutjes die daardoor onvermijdelijk waren, liep Roda in kort tijdsbestek van 2-1 naar 2-4 uit. Met name de 2-3 was een prachtige aanval, uit het boekje.
Over de hele wedstrijd gemeten was Roda de verdiende winnaar, daar valt niets op af te dingen, maar wat hebben de mannen van de D3 een wereldpot gespeeld. Alles klopte, zeker in de eerste helft. Er stond een hardwerkend team dat overzicht bleef houden en voetballende oplossingen zocht. Petje af mannen! Jammer dat de bekercompetitie hier eindigt, maar jullie mogen trots zijn op deze prestatie en nemen met opgeheven hoofd afscheid.
