Op zatermiddag 14 november stond om 12.00 uur de tweede wedstrijd in de nieuwe poule op het programma: een uitwedstrijd tegen Desto. De afgelopen weken lieten onze spelers zien dat ze heel aardig kunnen voetballen maar zich toch keer op keer de kaas van het brood lieten eten. Zouden we na maar liefst 5 verliespartijen op rij nu eindelijk een keer winnen?
Ook deze week waren er weer heel wat spelers geblesseerd. Zowel Rick als Lars als Max waren er niet bij. Fijn dat Mex en Sebastiaan ons weer uit de brand konden helpen. Bedankt jongens!
Coach Dennis was er helaas ook niet bij omdat hij zelf moest voetballen. Na de tactische bespreking van Johan stonden onze spelers op een winderig veld klaar voor de aftrap.
Op de een of andere manier lukte het ons echter niet om scherp aan de wedstrijd te beginnen. Onze spelers speelden voor Sinterklaas, raakten in de beginfase geen ‘pepernoot’ en gaven binnen 4 minuten twee cadeautjes weg aan Desto. Desto pakte deze cadeaus graag uit en daardoor stond het binnen de kortste keren 2-0. Doodzonde! Zeker omdat ASC daarna echt goed in het spel kwam en eigenlijk ook het betere van het spel had. De opbouw vanuit Jesse verliep prima en na goed samenspel van álle spelers kregen we behoorlijk wat kansen. Maar ja….als de kansen zelf niet maakt dan….precies. 3-0 dus.
Uiteindelijk werd ons spel wel beloond met een prima goal van Birgit. Daarna zat de 3-2 er echt aan te komen. Het was echter een stand van 4-1 waarmee we de rust ingingen.
Wat bij onze spelers dan wél opvalt is dat niemand zijn koppie laat hangen. Dat is hartstikke goed! Vol goede moed begonnen we daarom aan de tweede helft.
In deze helft viel op dat de spelers van Desto toch geregeld feller waren dan ons. Dit is een groot leerpunt voor ons team: fel en direct spelen zien we nog te weinig. Desto was in de tweede helft dan ook iets beter dan ASC. Uiteindelijk leidde dit tot een eindstand van 6-2.
Wat kunnen we nu concluderen uit de afgelopen wedstrijden? Uw verslaggever maakte een rondje langs de aanwezige fans en kwam tot de volgende slotsom:
– het veldspel is steeds beter, het opbouwen gaat ook steeds beter;
– we zijn te vaak nog wat te lief voor de tegenstander en laten ons overrompelen;
– we missen soms ook net wat geluk om de kansen te verzilveren.
Volgende keer weer nieuwe ronde nieuwe kansen. Forza ASC!
