Dat was even wennen. Zomaar een doordeweekse wedstrijd! Snel dus wat eten naar binnen werken en op naar de club. Om 18.00 stond immers de wedstrijd gepland tegen de E1 van Altius.
Deze wedstrijd was trouwens nog steeds zonder Lars én zonder spelers van een ander team. Bij de toeschouwers ontstond er wat twijfel of een aantal spelers van Altius wel echt van de E1 was – twee koppen groter dan een paar van onze spelers! Hoe dan ook: om 18.00 uur floot scheidsrechter Patrick af voor de aftrap.
Al snel bleek dat beide teams aan elkaar gewaagd waren. Wat opviel was dat Altius soms wat strijdvaardiger was maar dat wij juist sterk waren in de opbouw. Als we de volgende wedstrijden nu ook leren nét iets meer te knokken dan zijn we nog sterker. Altius kwam na een goed doorzetten en een mooi geplaatst schot op 0-1. Dat was voor de E1 het signaal om een tandje bij te zetten. Vlak voor rust leverde dat de verdiende 1-1 op. Na een schot van Stijn op de paal was Luuk er als de kippen bij om te scoren.
Na rust viel de E1 wat terug. Paasjes kwamen niet altijd lekker meer aan en een aloud probleem stak weer de kop op: we durven bijna niet op goal te schieten! Toch bleven we ons stinkende best doen. Dit leverde aan beide kanten geen hele grote kansen meer op. We leken af te stevenen op een 1-1. Helaas werd een corner door een boomlange speler van Altius erg mooi ingekopt. 1-2 achter dus.
Ondanks een slotoffensief kreeg de E1 geen kansen meer. Jammer. Hiermee is de kans om kampioen te worden helaas verkeken. We hebben nog 1 wedstrijd te gaan. Dan knallen we er weer in en proberen we nog een keer 3 punten te pakken!
