Na drie seizoenen draagt Alexander Staal het stokje van wedstrijdsecretaris over. De club is Alexander enorm veel dank verschuldigd voor zijn bijdrage in die drie jaar, waarin hij de rol van wedstrijdsecretaris niet alleen invulde, maar ook uitbouwde tot een goed-geoliede machine. Betrouwbaar, geordend, planmatig en vriendelijk. Altijd. Dank je wel Alexander!
Net zo hard als we Alexander zullen gaan missen, zijn we verheugd te kunnen melden dat “jongen-van-de-club” Jurriën Nieman het stokje per 18 juli jl. van Alexander heeft overgenomen. We zijn heel blij daarmee een waardige opvolger gevonden te hebben.
Om Jurriën goed bij jullie te introduceren, voor zo ver dat nodig is, nam secretaris Hans Peter pas geleden een kort interview met hem af. We introduceren hieronder dan ook met veel plezier onze nieuwe wedstrijdsecretaris.
Waar ben je geboren, waar woon je nu en met wie? Ik ben geboren in Nieuwland in 1996. Mijn ouders waren toen net in Nieuwland komen wonen. Ik woon nu nog steeds in Nieuwland met mijn ouders. Mijn broer en zus zijn al uitgevlogen.
Volgend jaar ga je samenwonen en trouwen. Met wie en waar wil je heen? Ja, volgend jaar hoop ik te gaan trouwen met Renate. We gaan op zoek naar een huis in Amersfoort of Nijkerk. Het liefste zo dicht mogelijk bij de voetbalclub, zodat ik elke keer lekker op de fiets kan.
Hoe is je band met je broer? En hoe zuur hebben jullie het leven van je ouders gemaakt in de puberperiode? ???? De band met mijn broer is heel goed. We spreken elkaar vrij regelmatig en zitten veelal op een lijn. We schelen vijf jaar, dus onze ouders hadden ons om de beurt als puber. Waar mijn ouders wel veel last van hadden waren kapotte bloempotten. Deze sneuvelden tijdens het voetballen in de tuin, omdat Matthijs ouder was betaalde hij altijd het meeste ????.
Je voetbalt al lang bij ASCN. Nu in het 4e. Wat voor een team is dat? Dit seizoen waren we nog het 4de, komend seizoen worden we het 5de. We zijn een gezellig vriendenteam waarbij iedereen voor elkaar klaar staat. Onze ‘roots’ als team liggen al in de jeugd. Met de meeste jongens speel ik al wel een jaar of zeven. Met veel van de jongens ben ik ook al wel eens op vakantie geweest, wat de band nog sterker maakt. We hebben hier en daar wel wat wisselingen gehad, maar de sfeer en de band blijven goed. Het mooie aan ons team is dat we in het veld ontzettend fanatiek kunnen zijn en elkaar voor van alles en nog wat uit kunnen maken, maar dat we dit na een half uur in de kantine allang weer vergeten zijn. We proberen als team ook ons steentje bij te dragen binnen de club. Daar waar nodig proberen wij incidenteel onze handen uit de mouwen te steken. Voor mij gaat dat incidentele er nu af.
En hoe kijk je naar onze club? Onze club voelt voor mij als thuis. Ik loop hier al bijna 14 jaar rond en ken de meeste mensen wel. Het is altijd een leuk weerzien met elkaar elke week opnieuw. Ik ben trots op onze club en sta met mijn teamgenoten dan ook vaak het eerste aan te moedigen. Mijn team en de club voelen voor mij als een grote familie. Vooral als ik op donderdagavond boven kom en onze klaverjassers zitten er met Willem (en zijn rode wijn) en Henk en Martin zittend aan de bar met een biertje. Dan waan ik mij weer helemaal thuis.
Je stapt in als wedstrijdsecretaris. Voor de komende 3 jaar. Wat is je belangrijkste motivatie? Als lid van een vereniging vind ik dat je meer kan doen dan alleen je contributie betalen. Bij het lid zijn horen meer verantwoordelijkheden. Samen ben je de club en samen draag je de club. Voor mij is dit een mooie kans om iets terug te doen voor onze mooie club.
Wat verwacht je in deze rol van jezelf en van alle trainers en leiders? Voor mij is communicatie een sleutelwoord. Daarnaast vind ik onderling respect en vertrouwen belangrijk. Verder vind ik dat je als club ook fatsoensnormen hebt richting tegenstanders en andere verenigingen. Hierin wil ik ondersteunen, maar het is ook belangrijk dat leiders en trainers zelf in contact komen met tegenstanders, als er bijvoorbeeld een wedstrijd moet worden verzet.
